Bianca Barclay (Annesinden alıntı)
Ateş altını, Acı kadını sınamak içindir.
Sirenlerin, özellikle de liderlik konumundakilerin, güçlerini kontrol altında tutmak ve statülerini korumak için katlanmak zorunda oldukları zorlukları ve acıları meşrulaştıran, nesilden nesile aktarılan bir deyiş.
Bu felsefe, Sirenler için acının bir zayıflık değil, bir “dayanıklılık testi” olduğunu öne sürer. Sirenlerin baştan çıkarıcı ve kontrol edici güçleri, sürekli bir içsel disiplin ve dışsal baskı gerektirir. Annesi tarafından Bianca’ya aktarılan bu söz, ondan beklenen acımasız liderliği ve duygusal kontrolü bir erdem olarak sunar. Altının saflığı ateşte belli olurken, bir Siren liderinin gücü ve “kraliçe” olma layıkliği de çektiği acılar ve atlattığı zorluklarla ölçülür. Bu, duygusal zayıflığa yer olmayan, acımasız bir dünya görüşüdür.
Bu deyiş, Bianca’nın omuzlarındaki ağır bir yüktür. Bu, ona hem güç veren hem de onu duygusal olarak yalnızlaştıran bir miras; sürekli olarak kendini kanıtlaması gerektiğini hatırlatan bir fısıltıdır.
Yorum bırakın